Στη δημοκρατία ο ρόλος των πολιτικών κομμάτων είναι να εκφράζουν την λαϊκή βούληση και να εξυπηρετούν το κοινωνικό συμφέρον. Κάθε πολιτική παράταξη ουσιαστικά αποτελεί την προσπάθεια μιας μερίδας του εκλογικού σώματος-της κοινωνίας να εκφραστεί και να προτείνει τις δικές του λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κράτος. Όλα αυτά όμως πρέπει να γίνονται υπό ορισμένα δημοκρατικά πλαίσια . Π.χ. οι θέσεις ενός κόμματος δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουν άδικα συγκεκριμένες ομάδες ατόμων ή να δικαιολογούν και να στηρίζουν εγκληματικές ενέργειες.
Κάθε πολιτικό κόμμα που δεν σέβεται το δημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι υποχρεωμένο να λειτουργεί, αυτόματα χάνει την όποια "επίσημη" επικύρωση/δημοκρατική εγκυρότητα του δίνουν οι ψήφοι των ψηφοφόρων του. Αυτό συμβαίνει διότι είναι οξύμωρο και αντιφατικό να θέλεις να έχεις την επικύρωση ενός συστήματος τη στιγμή που και ο ίδιος το αμφισβητείς. Επιπλέον επειδή ακριβώς ένα κόμμα εκφράζει τους ψηφοφόρους του είναι γεγονός πως κόμματα που εκφράζουν άτομα που δεν θέλουν να ζουν σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας (και προσέξτε λέμε τις αρχές της δημοκρατίας δηλαδή την έννοια της και όχι τον τρόπο εφαρμογής της ) σίγουρα δεν θα είχαν κανέναν ενδοιασμό να παραβιάσουν /υποσκάψουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Έτσι αυτά τα άτομα μπορεί να απείλησαν να δωροδόκησαν ή και να βιαιοπράγησαν προκειμένου να συγκεντρώσουν ψήφους. Με αυτές τις συνθήκες είναι προφανές πως χάνεται κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής νομιμοποίησης του κόμματος
Το παραπάνω ισχύει όσοι και να είναι οι ψηφοφόροι ενός κόμματος.Η παρανομία όπως και η αντιδημοκρατική συμπεριφορά δεν αναιρούνται επειδή τις διαπράττουν πολλοί και όχι λίγοι. Σε κάθε κοινωνία μπορεί αν βρει κανείς υποστηριχτές ακόμα και για τα ειδεχθέστερα εγκλήματα. (κόμμα παιδεραστών στην Ολλανδία) η ανηθικότητα και οι πράξεις που βλάπτουν τους συνανθρώπους μας δεν γίνεται να αποτελούν αντικείμενο προς πολιτική συζήτηση αλλά μόνο προς ηθική-φιλοσοφική και νομική. Φανταστείτε για παράδειγμα ένα κόμμα διαρρηκτών που θα επιθυμούσε σίγουρα να είναι νόμιμη η πράξη της διάρρηξης: Σίγουρα ένας διαρρήκτης μπορεί να το ψήφιζε και σίγουρα οι διαρρήκτες αποτελούν και αυτοί ένα πληθυσμιακό ποσοστό της κοινωνίας.Θα μπορούσε ένα τέτοιο κόμμα να γίνει σεβαστό; Κατ'αρχάς πέρα από το ότι σαν ιδεολογία το κόμμα αυτό για πολλούς ανθρώπους παραβιάζει τον χρυσό ηθικό κανόνα "φέρσου στους άλλους όπως θέλεις να σου φέρονται" υπάρχουν και πιο πρακτικά ζητήματα που θα το καθιστούσαν μη σεβαστό. Π.χ. ποιος θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι μέρος των εσόδων ενός τέτοιου κόμματος δεν προέρχεται από κλοπιμαία (των οπαδών του ή των πολιτευτών του); κανένας γιατί είναι αυτονόητο πως ένα μέρος της περιουσίας ενός διαρρήκτη προέρχεται από διαρρήξεις.Αλλά και γενικότερα ένα κόμμα που δεν σέβεται νόμους υπό το σκεπτικό ότι δεν πιστεύει σε αυτούς ή θα τους αλλάξει όταν γίνει κυβέρνηση, ουσιαστικά παρουσιάζει απολυταρχική συμπεριφορά και ξεφεύγει από το δημοκρατικό πλαίσιο που ορίζει ρητά ότι "κανένας δεν είναι υπεράνω των νόμων"
Κάθε πολιτικό κόμμα που δεν σέβεται το δημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι υποχρεωμένο να λειτουργεί, αυτόματα χάνει την όποια "επίσημη" επικύρωση/δημοκρατική εγκυρότητα του δίνουν οι ψήφοι των ψηφοφόρων του. Αυτό συμβαίνει διότι είναι οξύμωρο και αντιφατικό να θέλεις να έχεις την επικύρωση ενός συστήματος τη στιγμή που και ο ίδιος το αμφισβητείς. Επιπλέον επειδή ακριβώς ένα κόμμα εκφράζει τους ψηφοφόρους του είναι γεγονός πως κόμματα που εκφράζουν άτομα που δεν θέλουν να ζουν σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας (και προσέξτε λέμε τις αρχές της δημοκρατίας δηλαδή την έννοια της και όχι τον τρόπο εφαρμογής της ) σίγουρα δεν θα είχαν κανέναν ενδοιασμό να παραβιάσουν /υποσκάψουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Έτσι αυτά τα άτομα μπορεί να απείλησαν να δωροδόκησαν ή και να βιαιοπράγησαν προκειμένου να συγκεντρώσουν ψήφους. Με αυτές τις συνθήκες είναι προφανές πως χάνεται κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής νομιμοποίησης του κόμματος
Το παραπάνω ισχύει όσοι και να είναι οι ψηφοφόροι ενός κόμματος.Η παρανομία όπως και η αντιδημοκρατική συμπεριφορά δεν αναιρούνται επειδή τις διαπράττουν πολλοί και όχι λίγοι. Σε κάθε κοινωνία μπορεί αν βρει κανείς υποστηριχτές ακόμα και για τα ειδεχθέστερα εγκλήματα. (κόμμα παιδεραστών στην Ολλανδία) η ανηθικότητα και οι πράξεις που βλάπτουν τους συνανθρώπους μας δεν γίνεται να αποτελούν αντικείμενο προς πολιτική συζήτηση αλλά μόνο προς ηθική-φιλοσοφική και νομική. Φανταστείτε για παράδειγμα ένα κόμμα διαρρηκτών που θα επιθυμούσε σίγουρα να είναι νόμιμη η πράξη της διάρρηξης: Σίγουρα ένας διαρρήκτης μπορεί να το ψήφιζε και σίγουρα οι διαρρήκτες αποτελούν και αυτοί ένα πληθυσμιακό ποσοστό της κοινωνίας.Θα μπορούσε ένα τέτοιο κόμμα να γίνει σεβαστό; Κατ'αρχάς πέρα από το ότι σαν ιδεολογία το κόμμα αυτό για πολλούς ανθρώπους παραβιάζει τον χρυσό ηθικό κανόνα "φέρσου στους άλλους όπως θέλεις να σου φέρονται" υπάρχουν και πιο πρακτικά ζητήματα που θα το καθιστούσαν μη σεβαστό. Π.χ. ποιος θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι μέρος των εσόδων ενός τέτοιου κόμματος δεν προέρχεται από κλοπιμαία (των οπαδών του ή των πολιτευτών του); κανένας γιατί είναι αυτονόητο πως ένα μέρος της περιουσίας ενός διαρρήκτη προέρχεται από διαρρήξεις.Αλλά και γενικότερα ένα κόμμα που δεν σέβεται νόμους υπό το σκεπτικό ότι δεν πιστεύει σε αυτούς ή θα τους αλλάξει όταν γίνει κυβέρνηση, ουσιαστικά παρουσιάζει απολυταρχική συμπεριφορά και ξεφεύγει από το δημοκρατικό πλαίσιο που ορίζει ρητά ότι "κανένας δεν είναι υπεράνω των νόμων"
Η δημοκρατία δεν είναι η επίτευξη της πλειοψηφίας στις εκλογές με οποιονδήποτε τρόπο αλλά ούτε και η επικύρωση οποιασδήποτε ιδέας με μόνο κριτήριο την ψήφο της πλειοψηφίας. Η δημοκρατία είναι ένα ευρύτερο πλαίσιο που δεν εξαντλείται μόνο στην διαδικασία των εκλογών αλλά και στην γενικότερη ζωή των πολιτών αλλά και στις συνθήκες υπό τις οποίες οι πολίτες λαμβάνουν τις αποφάσεις τους -μην ξεχνάμε πως πολλοί δικτάτορες έχουν κερδίζει "εκλογές" με ποσοστά άνω του 90%-Καθένας που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τις ψήφους που συγκέντρωσε για να δικαιολογήσει παράνομες ενέργειες και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές διαστρέφει τις δημοκρατικές διαδικασίες και συνεισφέρει στη διαφθορά του πολιτεύματος καθιστώντας έτσι τον εαυτό του αλλά και τους οπαδούς του εχθρούς της δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου