Αντίθρησκοι

      Ο όρος ίσως να φαίνεται λίγο παράξενος  αλλά χρησιμοποιείται για να περιγράψει ξεκάθαρα ανθρώπους που εκφράζουν έντονα σε κάθε ευκαιρία την αντίθεση τους προς κάθε θρησκεία, την περιφρόνηση για τα θρησκευτικά πιστεύω των συνανθρώπων τους, που προσπαθούν έντονα να δείξουν ότι δεν σέβονται τα θρησκευτικά σύμβολα  αλλά και χαρακτηρίζουν  τουλάχιστον ανόητους οποιονδήποτε δηλώνει πως πιστεύει.Επίσης ο όρος  χρησιμοποιείται για να διαχωρίσει τους αντίθρησκους από τους άθεους.Διότι αν και όλοι οι αντίθρησκοι είναι άθεοι δεν είναι απαραίτητα και όλοι οι άθεοι αντίθρησκοι.

        Η συμπεριφορά ενός αντίθρησκου σε γενικές γραμμές  συνοψίζεται ως έτσι: Μόλις αντιληφθεί ότι ο διπλανός του  σέβεται λίγο ή πολύ μια θρησκεία  θα αρχίσει ένα κήρυγμα για να του δείξει  ότι οι θρησκείες είναι λάθος και μάστιγα  για την ανθρωπότητα. Θα μιλήσει για ιερούς πολέμους, σταυροφορίες, ιερά εξέταση, κλειτοριδοεκτομές, διεφθαρμένους ιερείς και  πολλές άλλες τέτοιες μονόπλευρες θεωρήσεις της ιστορίας αλλά και των πρακτικών των θρησκειών.  Θα αγνοήσει παντελώς το πνευματικό , φιλανθρωπικό και πολιτιστικό έργο των θρησκειών αλλά και τα ανθρωπιστικά μηνύματα που προσπαθούν να προωθήσουν οι θρησκείες  (τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές).Θα αγνοήσει το γεγονός της ιστορικότητας των θρησκειών και πως ο κόσμος δεν πιστεύει επειδή έχει κάποιο καπρίτσιο αλλά επειδή νιώθει την ανάγκη να πιστέψει (Αλλιώς πως θα επέλεγε κάποιος να πιστεύει σε κάτι που του βάζει ηθικούς φραγμούς στο τι μπορεί να κάνει στη ζωή του και τι όχι).Θα εστιάσει την ρητορική του επιλέγοντας παραδείγματα πιστών που ουσιαστικά δεν ακολουθούν ορθά την διδασκαλία της θρησκείας τους και προβαίνουν σε φανατισμούς και ακρότητες ή ακόμα και επιτήδειων ανθρώπων -κοινών απατεώνων- που χρησιμοποίησαν τη θρησκεία για να προωθήσουν τα δικά τους, ιδιοτελή συμφέροντα .Θα μπει σε ένα  παιχνίδι να προσπαθήσει να αναλύσει επιστημονικά κάτι που είναι θέμα πίστης και πνευματικότητας. Λες και ο πιστός πιστεύει επειδή είναι επιστημονικά  σίγουρος ότι ο Θεός υπάρχει! Αγνοώντας παντελώς το γεγονός πως αν ο Θεός έκανε αντικειμενικά αισθητή την παρουσία του όλος ο κόσμος θα έπρεπε να είναι 100% πιστός.

        Επιπλέον σε κάθε ευκαιρία ο αντίθρησκος θα προσπαθήσει να προωθήσει ειδήσεις που αφορούν φαινόμενα διαφθοράς  στους κόλπους των θρησκειών αλλά και βίαιων πρακτικών που βασίζονται σε ελλιπή κατανόηση των θρησκευτικών διδασκαλιών ή για τις οποίες η θρησκεία χρησιμοποιείται σαν πρόφαση. Θα προβάλλει επίσης κάθε έργο τέχνης που δε σέβεται την θρησκεία και που χλευάζει τα θρησκευτικά σύμβολα ακόμα και στην περίπτωση που ο ίδιος δεν είναι φιλότεχνος και μάλιστα ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική αξία του έργου.Για αυτόν και μόνο ότι ένα καλλιτεχνικό έργο στρέφεται κατά της θρησκείας είναι αρκετό!  

     Το θέμα με όλα αυτά δεν είναι αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις θέσεις αυτών των ανθρώπων. Το θέμα είναι ο τρόπος που τις εκφράζουν που παίρνει τις διαστάσεις προσηλυτισμού. Όσο ενοχλητικό είναι για κάποιον να ακούσει σε μια καθημερινή συζήτηση κήρυγμα από κάποιον που είναι πιστός τόσο ενοχλητικό είναι να ακούς και κήρυγμα από κάποιον που είναι άπιστος Το οποίο μάλιστα είναι και κήρυγμα μίσους γιατί δεν εστιάζεται στο να σου εξηγήσει πόσο καλό είναι το ΝΑ ΜΗΝ πιστεύεις αλλά εστιάζεται στο πόσο κακό είναι το ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ. Ένας άθεος για παράδειγμα δεν προσπαθεί να σε πείσει να γίνεις και συ άθεος χωρίς μάλιστα να του δώσεις πάτημα απλά κρατά το πιστεύω του για τον εαυτό του όπως άλλωστε οφείλει να κάνει και ένας πιστός.Κι όλα αυτά να γίνονται χωρίς καν να έχει ζητηθεί η γνώμη των ατόμων αυτών για ένα θέμα τόσο λεπτό και προσωπικό όσο η πίστη που δεν προσφέρεται σίγουρα για αντικείμενο καθημερινής συζήτησης. Επίσης είναι λάθος  η κοινωνική σου συμπεριφορά να χαρακτηρίζεται από τον διατυμπανισμό των πιστεύω σου γιατί έτσι δείχνεις ότι δε σέβεσαι τα πιστεύω και τις ιδέες των άλλων.Τέλος το να χαρακτηρίζεις αδαείς και αφελείς ανθρώπους επειδή πιστεύουν, αποτελεί και καθαρά ρατσιστική συμπεριφορά αφού κρίνεις ανθρώπους με βάση τα πιστεύω τους και μόνο.

       Σε μια κοινωνία  ο αλληλοσεβασμός και η ανοχή στην διαφορετικότητα δεν  πρέπει να είναι μόνο λέξεις κι ευχολόγια. Όταν κάποιοι αρέσκονται στο να βάλλουν τους ανθρώπους που πιστεύουν  προσβάλλοντας τις  θρησκείες τους σε κάθε ευκαιρία, αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι εγωιστές που επιδιώκουν να επικρατήσει μόνο η δική τους ιδεολογία αρνούμενοι ουσιαστικά κάθε έννοια αρμονικής συνύπαρξης  και  ανοχής στο διαφορετικό. Μια συμπεριφορά καθαρά αντικοινωνική από κάθε άποψη.