Προσεγγίζοντας την αλήθεια
http://www.bousoutas.gr/%CE%91%CE%9B%CE%97%CE%98%CE%95%CE%99%CE%91.pdf
Το παραπάνω άρθρο κάνει μια αναλυτική αναφορά στην αλήθεια, τα είδη της και τους τρόπους προσέγγισης της.Σίγουρα το να προσπαθεί να βρει κανείς την αλήθεια για το νόημα των πάντων είναι δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο επίτευγμα. Είναι λογικό να υπάρχουν πολλές θεωρίες γύρω από το θέμα και πάλι να μην εξαντλείται.
Δεν πρέπει όμως να θεωρούμε ότι με αυτό το σκεπτικό πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα θέματα. Μέσω τον τρόπων αναζήτησης της αλήθειας (λογική,στοχασμός κ.α.) που αναφέρονται στο άρθρο μπορούμε να βρούμε ή να προσεγγίσουμε την αλήθεια σε πολλά θέματα. Συχνά η εύρεση της αλήθειας έχει να κάνει με την σωστή επιλογή κριτηρίων για κάποια ζήτημα."Π.χ. είναι καλύτερο το τάδε ή αυτό και γιατί"; Σε ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο για παράδειγμα, μια πρόταση θα ήταν να σκεφτόμαστε τον άνθρωπο σαν βιολογική αλλά και πνευματική οντότητα, οπότε βασικό κριτήριο θα ήταν η ανάλογη ανάπτυξη και των δύο αυτών τμημάτων του ανθρώπου. Ακόμα και όταν 2 άτομα δεν δίνουν την ίδια αξία στα κριτήρια με τα οποία προσεγγίζουν ένα θέμα οπότε και είναι εύλογο ότι θα καταλήξουν σε 2 διαφορετικές αλήθειες, θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στη σημασία των κριτηρίων που επέλεξε ο καθένας. αλλά και να ερευνήσουμε το γιατί ο καθένας δίνει διαφορετικό βάρος στο ίδιο κριτήριο -προφανώς επειδή ο καθένας επηρεάζεται από τα δικά του μη αντικειμενικά βιώματα- Βέβαια επειδή όσο να είναι οι άνθρωποι έχουν αρκετά κοινά βιώματα είναι εύκολο να εξεταστεί το πότε κάποιος γίνεται μη αντικειμενικός εξαιτίας προσωπικών του βιωμάτων.Με αυτό το σκεπτικό η αντικειμενική αλήθεια είναι με το μέρος αυτού που δεν έχει αφήσει τα προσωπικά του βιώματα να επηρεάζουν την κρίση του ή τουλάχιστον τα έχει αφήσει σε λιγότερο βαθμό. Έτσι για παράδειγμα ένας εκ γενετής τυφλός μπορεί να ισχυριστεί ότι η όραση δεν είναι απαραίτητη στον άνθρωπο επειδή αυτός τα καταφέρνει και ζει άνετα αν και τυφλός - είναι λογικό για τον ίδιο να μη δίνει σημασία στην όραση σαν αίσθηση αφού την στερείται αλλά δε σημαίνει ότι είναι και σωστό.
Το ότι σε όλα τα θέματα υπάρχουν εξαιρέσεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια για αυτά. Η εξαίρεση εξάλλου είναι από μόνη της ένα ξεχωριστό θέμα και για αυτό έχει και αυτή την δική της αντικειμενική αλήθεια η οποία ίσως και να διαφέρει από αυτή του γενικού κανόνα. Σε πολλά θέματα πάλι πολλοί μιλάνε για "υπό τις τάδε συνθήκες" και φυσικά πάλι αναφέρονται σε εξαιρέσεις!
Τώρα το αν μια αλήθεια καλύπτει κάποια άτομα σε διαφορετικό βαθμό π.χ. "μισώ αυτόν τον άνθρωπο ή θέλω να σκοτώσω αυτόν τον άνθρωπο" , αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια αλήθεια. Π.χ. στο συγκεκριμένο παράδειγμα η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Είναι απολύτως φυσικό όλοι οι άνθρωποι να μην συμφωνούν απόλυτα σε κάτι όπως και το να μην έχουν τον ίδιο βαθμό αντίδρασης σε ένα ερέθισμα. Ο βαθμός ταύτισης της αλήθειας δεν μπορεί φυσικά να μετρηθεί με ποσοστά, αλλά δεν μπορεί να γίνει επίσης και ένα παιχνίδι λέξεων πχ το "αναγνωρίζω ότι είναι καλό" με το " αναγνωρίζω ότι είναι καλό αλλά έχει και αρνητικές πλευρές" εύλογα προδιαθέτει κάποιον ότι εννοεί σίγουρα πως το συγκεκριμένο πράγμα είναι καλό -ανεξάρτητα από κάποιες αρνητικές πλευρές-.
Σε πολλά ζητήματα που δεν είναι τόσο θεωρητικά αλλά αφορούν την καθημερινότητα μας, τις ανθρώπινες σχέσεις, την πολιτική και άλλους τομείς της ανθρώπινης ζωής η αντικειμενική αλήθεια υπάρχει και θα πρέπει να αναζητείται μέσω του διαλόγου της μόρφωσης και άλλων τρόπων.
Αν δεν υπήρχε μια αντικειμενική αλήθεια σε τόσα καθημερινά και μη ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή μας τότε κάθε είδους συμπεριφορά θα έπρεπε να γίνεται αποδεκτή όσο αντικοινωνική και να ήταν αφού κατά βάθος "θα είχε τη δική της αλήθεια". Επίσης η ανταλλαγή απόψεων δεν θα είχε κανένα νόημα αφού ο καθένας θα είχε την αλήθεια του.Φυσικά όλα αυτά θα οδηγούσαν την ανθρωπότητα σε παρακμή ίσως και εξάλειψη. Αντίθετα η αναζήτηση της αντικειμενικής αλήθειας σε διάφορους τομείς έθεσε τους κανόνες της ηθικής, της κοινωνικής συμπεριφοράς, της ανάπτυξης των επιστημών και βέβαια της διαδικασίας της σκέψης και του διαλόγου. Το ότι σε δύσκολα και πολύπλοκα ζητήματα όπως πχ το "νόημα της ζωής" ( κατά τη γνώμη μου πολύ γενικό θέμα) που προσεγγίζουν (για όσους τουλάχιστον την αποδέχονται) τα όρια της μεταφυσικής, είναι δύσκολο να βρεθεί η αντικειμενική, απόλυτη αλήθεια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Χρέος μας είναι να προσπαθήσουμε να την ανακαλύψουμε ή να την προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και όχι να απαρνηθούμε εύκολα τη σπουδαιότητα αυτών των θεμάτων ισχυριζόμενοι πως ο καθένας έχει μια δική του αλήθεια καθώς αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να ειπωθεί και ως: " ο καθένας ζει το δικό του ψέμα".
http://www.bousoutas.gr/%CE%91%CE%9B%CE%97%CE%98%CE%95%CE%99%CE%91.pdf
Το παραπάνω άρθρο κάνει μια αναλυτική αναφορά στην αλήθεια, τα είδη της και τους τρόπους προσέγγισης της.Σίγουρα το να προσπαθεί να βρει κανείς την αλήθεια για το νόημα των πάντων είναι δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο επίτευγμα. Είναι λογικό να υπάρχουν πολλές θεωρίες γύρω από το θέμα και πάλι να μην εξαντλείται.
Δεν πρέπει όμως να θεωρούμε ότι με αυτό το σκεπτικό πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα θέματα. Μέσω τον τρόπων αναζήτησης της αλήθειας (λογική,στοχασμός κ.α.) που αναφέρονται στο άρθρο μπορούμε να βρούμε ή να προσεγγίσουμε την αλήθεια σε πολλά θέματα. Συχνά η εύρεση της αλήθειας έχει να κάνει με την σωστή επιλογή κριτηρίων για κάποια ζήτημα."Π.χ. είναι καλύτερο το τάδε ή αυτό και γιατί"; Σε ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο για παράδειγμα, μια πρόταση θα ήταν να σκεφτόμαστε τον άνθρωπο σαν βιολογική αλλά και πνευματική οντότητα, οπότε βασικό κριτήριο θα ήταν η ανάλογη ανάπτυξη και των δύο αυτών τμημάτων του ανθρώπου. Ακόμα και όταν 2 άτομα δεν δίνουν την ίδια αξία στα κριτήρια με τα οποία προσεγγίζουν ένα θέμα οπότε και είναι εύλογο ότι θα καταλήξουν σε 2 διαφορετικές αλήθειες, θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στη σημασία των κριτηρίων που επέλεξε ο καθένας. αλλά και να ερευνήσουμε το γιατί ο καθένας δίνει διαφορετικό βάρος στο ίδιο κριτήριο -προφανώς επειδή ο καθένας επηρεάζεται από τα δικά του μη αντικειμενικά βιώματα- Βέβαια επειδή όσο να είναι οι άνθρωποι έχουν αρκετά κοινά βιώματα είναι εύκολο να εξεταστεί το πότε κάποιος γίνεται μη αντικειμενικός εξαιτίας προσωπικών του βιωμάτων.Με αυτό το σκεπτικό η αντικειμενική αλήθεια είναι με το μέρος αυτού που δεν έχει αφήσει τα προσωπικά του βιώματα να επηρεάζουν την κρίση του ή τουλάχιστον τα έχει αφήσει σε λιγότερο βαθμό. Έτσι για παράδειγμα ένας εκ γενετής τυφλός μπορεί να ισχυριστεί ότι η όραση δεν είναι απαραίτητη στον άνθρωπο επειδή αυτός τα καταφέρνει και ζει άνετα αν και τυφλός - είναι λογικό για τον ίδιο να μη δίνει σημασία στην όραση σαν αίσθηση αφού την στερείται αλλά δε σημαίνει ότι είναι και σωστό.
Το ότι σε όλα τα θέματα υπάρχουν εξαιρέσεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια για αυτά. Η εξαίρεση εξάλλου είναι από μόνη της ένα ξεχωριστό θέμα και για αυτό έχει και αυτή την δική της αντικειμενική αλήθεια η οποία ίσως και να διαφέρει από αυτή του γενικού κανόνα. Σε πολλά θέματα πάλι πολλοί μιλάνε για "υπό τις τάδε συνθήκες" και φυσικά πάλι αναφέρονται σε εξαιρέσεις!
Τώρα το αν μια αλήθεια καλύπτει κάποια άτομα σε διαφορετικό βαθμό π.χ. "μισώ αυτόν τον άνθρωπο ή θέλω να σκοτώσω αυτόν τον άνθρωπο" , αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια αλήθεια. Π.χ. στο συγκεκριμένο παράδειγμα η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Είναι απολύτως φυσικό όλοι οι άνθρωποι να μην συμφωνούν απόλυτα σε κάτι όπως και το να μην έχουν τον ίδιο βαθμό αντίδρασης σε ένα ερέθισμα. Ο βαθμός ταύτισης της αλήθειας δεν μπορεί φυσικά να μετρηθεί με ποσοστά, αλλά δεν μπορεί να γίνει επίσης και ένα παιχνίδι λέξεων πχ το "αναγνωρίζω ότι είναι καλό" με το " αναγνωρίζω ότι είναι καλό αλλά έχει και αρνητικές πλευρές" εύλογα προδιαθέτει κάποιον ότι εννοεί σίγουρα πως το συγκεκριμένο πράγμα είναι καλό -ανεξάρτητα από κάποιες αρνητικές πλευρές-.
Σε πολλά ζητήματα που δεν είναι τόσο θεωρητικά αλλά αφορούν την καθημερινότητα μας, τις ανθρώπινες σχέσεις, την πολιτική και άλλους τομείς της ανθρώπινης ζωής η αντικειμενική αλήθεια υπάρχει και θα πρέπει να αναζητείται μέσω του διαλόγου της μόρφωσης και άλλων τρόπων.
Αν δεν υπήρχε μια αντικειμενική αλήθεια σε τόσα καθημερινά και μη ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή μας τότε κάθε είδους συμπεριφορά θα έπρεπε να γίνεται αποδεκτή όσο αντικοινωνική και να ήταν αφού κατά βάθος "θα είχε τη δική της αλήθεια". Επίσης η ανταλλαγή απόψεων δεν θα είχε κανένα νόημα αφού ο καθένας θα είχε την αλήθεια του.Φυσικά όλα αυτά θα οδηγούσαν την ανθρωπότητα σε παρακμή ίσως και εξάλειψη. Αντίθετα η αναζήτηση της αντικειμενικής αλήθειας σε διάφορους τομείς έθεσε τους κανόνες της ηθικής, της κοινωνικής συμπεριφοράς, της ανάπτυξης των επιστημών και βέβαια της διαδικασίας της σκέψης και του διαλόγου. Το ότι σε δύσκολα και πολύπλοκα ζητήματα όπως πχ το "νόημα της ζωής" ( κατά τη γνώμη μου πολύ γενικό θέμα) που προσεγγίζουν (για όσους τουλάχιστον την αποδέχονται) τα όρια της μεταφυσικής, είναι δύσκολο να βρεθεί η αντικειμενική, απόλυτη αλήθεια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Χρέος μας είναι να προσπαθήσουμε να την ανακαλύψουμε ή να την προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και όχι να απαρνηθούμε εύκολα τη σπουδαιότητα αυτών των θεμάτων ισχυριζόμενοι πως ο καθένας έχει μια δική του αλήθεια καθώς αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να ειπωθεί και ως: " ο καθένας ζει το δικό του ψέμα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου